26, సెప్టెంబర్ 2017, మంగళవారం

బాల్యం

నా పసితనపు
పసిమి ఛాయలు
చిగుర్చిన...తరుణంలోనే తుంచివేయబడ్డాయి..
విధి ఆడిన
వింత నాటకంలో...
గతిలేని పాత్రను అయ్యాను...
ఆడే పాడే వయస్సులో
ఇంటికి ఆధారం అయ్యాను...
పుస్తకాలు మోసే వయస్సులో..
పని భారాన్ని మోస్తున్నాను...
నా బాల్యాన్ని హరించిన
విధిని వంచించాల
లేదా..
బాధ్యతలేని అమ్మ ,నాన్నలని
నిందించాలో తెలీదు
కానీ...
ముళ్ళకంచెల్లాంటి బంధాలకు
బలి పశువునయ్యా...
ఆదరణ కరువైన
అనాధ నయ్యా..
ఏ పాపము ఎరుగని
నాకు ఈ శిక్ష ఏల?
ఇంకా వికసించక ముందే
నా బాల్యాన్ని తుంచడం న్యాయమా...?
ఇది నా దౌర్భాగ్యమా...?
నాకు వేరే దారే లేదా😔
రేణుక సుసర్ల

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

మనసు పాట

నీ ధ్యానంలో ములిగినంతసేపు, మనసులో గుసగుసలకి తావేలేదు.. వికసించిన పూలని చూస్తునంతసేపు, పరిమళాల సువాసన ధ్యాసే ఉండదు.. మౌనాన్నీ పెదవి మోసి...