నా ఈ మనసు

మాటలు కరువై,
మనసు బరువై,
హృదయంలో
విషాద
మేఘాలు కమ్ముకొని..
కన్నీరై కురిసిన వేళ ..
ఆశలు ఆవిరై,
ఆనందం క్షణాలు
అంతమై..
ఆలోచనలే క్షీణించి
ఓదార్పు కోసం
వేచి చూసే
ఓ వేదన పడ్డ
మనసు..

చీకటి దారిలో
నిరీక్షణ చూపులు
కరిగిపోయే..
గాయ పడ్డ
హృదయం
మౌనంగా రోదించే..
ప్రతి మారు
నీ తలపులు
కన్నీటి చినుకులుగా మారి
ఒకొక్క
అక్షర రూపంగా
రూపు దిద్దుకుంటున్నాయి..

నీ తలపులు
మాత్రమే శాశ్వతమని
తెలిసిన..
నీ నీడ కోసం
నా ఈ మనసు
ఎప్పుడు అన్వేషిస్తూనే ఉంటుంది..

రేణుక సుసర్ల