చిన్నారి ఇక లేదు

కొందరి నిర్లక్ష్యం ఒక చిన్నారి నిండు ప్రాణం తీసింది..

అమ్మా అనే
నా ఆర్తనాదం
లోకానికి 
వినిపించనులేదు..
అక్క, నాన్న
కనిపించను లేదు
తల తిప్పి చూస్తే
రాక్షస కోరల్లా
మట్టి పెళకలు..
చుట్టూ చీకటి..
ఎండి పోయిన
ఎడారిలా నా గొంతు..
ఆగిపోతున్న శ్వాస..
నిర్జీవమవుతున్న
నా శరీరం..
కడుపులో చెల రేగిన
ఆకలి మంటలు...
కానీ గొంతు పెగలటం
లేదు..

ఒక్క మారు నువ్వు,
నాన్న, అక్క
గుర్తొచ్చారు అమ్మా!
నాకు మళ్ళా నీ చేతి గోరుముద్దలు
తినాలని ఉంది..
నీ వడిలో ఆదమరిచి
నిదుర పోవాలని ఉంది
నాన్న తో రోజు పొలం కి వెళ్లాలని ,
అక్కతో ఆట
లాడలని ఉందమ్మా !

ఇలా దోబూచు లాడుతూ
మీకు ఎవ్వరికి
కానరాకుండ
పాతాళ గర్భంలో
భూదేవి వడిలో
నిదుర పోవాలని
లేదమ్మా!
అమ్మా నన్ను
నీ దగ్గరకు చేర్చమని
ఆ దేముడితో చెప్పమ్మా!

చివరికి దేముడే
గెలిచాడమ్మ నన్ను
తన వడిలోకి
చేర్చుకున్నాడమ్మ..😔

సుసర్ల రేణుక..

నా స్నేహితురాలు Padmaja Savana ఆవేదనతో రాయమంటే రాసినది...